پاییز دلگیر
باز هم یک دربی دیگه بهانه ای شد تا من بعد از مدتها بنویسم
دربی 68 از چند حیث از بازیهای قبلی متمایز بود ، حضور علی دایی به عنوان سر مربی ، هم امتیاز بودن دو تیم تو جدول رده بندی لیگ برتر و نیاز هر دو تیم به برد و حتی برگزاری بازی تو وسط هفته.
استقلال بازی رو خیلی خوب شروع کرد و تو 20 دقیقه اول بازی یک بازی با برنامه و هماهنگ رو به نمایش گذاشت و پرسپولیس و حتی تماشاگران را غافلگیر کرد.دستور پرس از زمین حریف و پاسکاری به خوبی تو این 20 دقیقه توسط بازیکنان استقلال اجرا شد ، هدف استقلال عمق دفاع پرسپولیس بود که در دقایق ابتدایی رو اشتباه مدافعان پرسپولیس از همون منطقه به گل هم رسیدند ولی استقلال خیلی زود اشباع شد و بازی تا حدودی متعادل شد .چیزی که تو نیمه اول واضح بود این بود که وسط زمین پرسپولیس خالی بود و فاصله زیادی بین خطوط این تیم وجود داشت .استقلال با به کار گرفتن مجیدی تو نوک حمله و سیاوش اکبرپور پشت خط جمله(دو مهره دونده)سعی داشت تا هم دفاع پرسپولیس رو خسته کنه برای نیمه دوم و هم اینکه فضایی برای سیدصالحی ایجاد کنند.ترکیب حمله استقلال به نظر من فقط یک ایراد داشت و ان هم حضور سیدصالحی تو پست غیرتخصصی خودش بود .در میانه میدان هم خسروحیدری به مرکز زمین منتقل شده بود و اینهم به نظر من یک اشتباه بود چون پاسهای حیدری وقتی خطرناک هستند که به صورت سانتر و عرضی باشند با اینکار استقلال تا حدودی خیال پرسپولیس رو از سمت چپ خودش راحت کرده بود ، چ.ن انتقال شکوری هم به دفاع راست نتونست چاره ساز باشه و استقلال هم زود فهمید که نباید دل به نفوذهای شکوری ببنده .بیشتر حملات استقلال از سمت چپ طراحی شد چون تصور میکردند علی عسگر جوان محو جو بازی خواهد شد ولی این پیش بینی هم تا حدود زیادی اشتباه از آب در اومد و گل اول پرسپولیس هم روی نفوذ عسگر و البته اشتباه امیرآبادی به ثمر رسید(فکر میکنم امیرآبادی تو اون صحنه با غرور میخواست توپ رو دفع کنه چون اون هم تو فکر جوانی و بی تجربگی عسگر بود)
دراون سمت هم پرسپولیس با به کار گرفتن شکوری قدرتی تو سمت چپ میخواست جناح راست استقلال رو از کار بندازه غافل از اینکه مربیان استقلال شب قبل بازی این لطف رو به پرسپولیس کردند.کلاه کج و بادامکی یه عنوان هافبک وسط و هوار از چپ و نوروزی از راست و باقری هم بین این دوتا پشت خلیلی بازی میکردند، به نظر میومد کلاه کج رابط خط دفاع و هافبک پرسپولیس بود و بادامکی بیشتر تو وسط زمین به عنوان پاسور و طراح بازی میکرد که دقایق اول بازی اصلا خوب کار نکردند و وسط زمین پرسپولیس کاملا خالی بود چون کریم هم رو به جلو بازی میکرد.اما در نیمه دوم تا حدودی این مشکل پرسپولیس حل شد و کریم عقبتر میومد و توپ گیری میکرد و هوار هم به میانه زمین متمایل شد(نه به عنوان هافبک وسط) ولی ایرادات استقلال رفع نشد تا کماکان حیدری مهره سوخته استقلال باشه و سید صالحی هم فقط یک موقعیت باد آورده نصیبش بشه ، نیمه دوم بازی جذابتر شد چون هردوتا تیم میل به برد داشتند و چند موقعیت خوب هم ایجاد کردند ولی درخشش دروازه بانها و بی دقتی مهاجمین مانع به ثمر رسیدن گل شد تا اینکه کریم باقری با شوتی زیبا گلزنی کرد(اگه دقت کنید میبینید که کریم تو زمین خودشون توپگیری کرد و توپ رو به هوار داد و هوار با حرکت به سمت وسط دوباره توپ رو به کریم رسوند)البته استقلال با اوردن برهانی سعی داشت تا ازخستگی مدافعین پرسپولیس استفاده کنه و انصافا چند تا فرار خوب هم آرش انجام داد ولی بیرون بردن اکبرپور اشتباه بود پون اکبرپور با دوندگی زیاد خودش میتونست برای برهانی فضا ایجاد کنه و قفل حیدری هم به میانه میدان تا دقایق پایانی یک اشتباه دیگه بود ، در اون سمت هم به زمین فرستادن زارع توسط دایی تعویض خوبی به نظر میرسید چون هم مدافعین استقلال خسته بودند و هم اینکه نقطه ضعف استقلال به درستی شناسایی شده بود(دفاع چپ) و هم اینکه حضور یک عنصر سرعتی مانع جلوکشیدن مدافعین استقلال شده بود.
اما خلیلی که به نظر من دایی از خلیلی گذشت تا بازی رو ببره ؛ خلیلی پرسپولیس ماکت کوچیکی از دایی تیم ملی تو دوران پایانی فوتبال دایی و مربیگری برانکو بود، یعنی فکر میکنم اینکه بگیم خلیلی مهار شده بود درسته ولی دایی به نظرم عمدا خلیلی رو طعمه قرار داد چون محسن رفت و برگشت یه بار روانی منفی رو دفاع استقلال داشت و تمرکز مدافعین استقلال بیشتر رو خلیلی بود.من فکر میکنم اگر دایی هوار رو از ابتدا متمایل به وسط میکرد بازی بهتر میشد چون سن کریم به نوعی هست که زیاد نمیشه بهش فشار اورد و فقط باید منتظر لحظه هایی از درخشش کریم بود.
کریم تو این بازی دو ضربه مفید زد یکی به شسث بود و دومیش هم شوتی بود که منجر به گل دوم پرسپولیس شد
در مجموع هردوتا تیم خوب بازی کردند ، ولی به نظرم تاکتیک پرسی که استقلال تو نیمه اول اجرا کرد باعش افت بدنی اونها شد و اینکه پرسپولیسیها از نظر روانی آماده تر از استقلال بودند.نیمه اول(دقایق اغازین) مال استقلال و دقایق پایانی برخلاف تصور مربیان استقلال(که فکر میکردند بد اوردن برگ برندشون بازی رو در اختیار میگیرن) مال پرسپولیس بود بقیه دقایق بازی متعادل بود.
اگر جباری آماده بازی بود تو این بازی خیلی به درد استقلال میخورد و شاید حضور جباری مانع قفل شدن حیدری به وسط زمین میشد.
چیز دیگه ای که مشهود اشتباهات تاثیر گذار مدافعین هر دوتیم بود
درضمن من پرسپولیسی و طرفدار دایی هستم و این برد خیلی به من چسبید
یا علی
| Design By : Night Melody |
